Weer wat leuke en leerzame ervaringen rijker!
Blijf op de hoogte en volg Danielle
22 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Na mijn terugkomst uit Namibie is het de dagen erna nog steeds regenachtig weer geweest. Op de vrijdag hadden we een public holiday, dus lekker vrij. Toch nog aan het project gezeten in de middag en in de avond gezellig naar de Hout Bay Market geweest. Hier lekker een soepje op met een broodje en heerlijk ijs als toetje. Omdat het op zaterdag nog steeds regende ben ik in de ochtend met Antoine en Simone naar het District Six museum geweest. Dit gaat over een gebied in het centrum van Kaapstad wat verbannen is naar de town ships en armere buiten gebieden. Na het lezen van wat interessante verhalen en bekijken van oude spullen, was het gelukkig droog. We zijn naar de Green Market square geweest en hier wat prul gekocht. Onze shop reis ging verder naar de Pan African Market, waar heeeeel veel souvernirs te vinden zijn. Maar als je in een kraampje bent geweest heb je ze bijna allemaal gezien, omdat ze allemaal hetzelfde verkopen. De rest van de dag hebben we niet veel meer gedaan en 's avonds gezellig een filmpje gekeken.
Op zondag was het weer heerlijk weer en ben ik met Simone gaan hardlopen bij het strand en het Greenpoint park. Dit is een park naast het strand met allemaal sport toestellen. We hebben gelijk avond eten bij een lekker restaurantje gehaald en zijn in de middag gaan scrabbelen bij een cafeetje in de straat. In de avond ben ik met Twan naar de film Avangers gegaan!
Maandag zijn we begonnen met een vroege vergadering waar de verdere plannen met alle managers werden besproken. Dit was ook de dag dat Antoine en Simone lekker een weekje op vakantie gingen. Terwijl hun smiddags hun laatste dingetjes gingen inpakken ben ik lekker gaan hardlopen naar Devil's Peak. Dit is een berg dicht bij ons huis die je een stuk op kan rennen en dan heb je prachtig uitzicht!
De volgende dag heb ik aan het projectverslag gewerkt en in de middag nog les gegeven. Na de les ben ik met wat huisgenoten weer Devil's Peak op gerend. Op woensdag heb ik dubbele lessen gegeven, dus mijn dag was hierdoor al aardig gevuld. Het werd deze week ook opeens opvallend druk, omdat de week hierna de praktijk examens zullen plaatsvinden. Als ze de theorie op de computer niet afronden, mogen ze hier niet aan deelnemen. Dus iedereen voelde opeens de druk, zodat ik de hele week vol zat. Wat ook wel weer leuk is, want zo gaat de tijd wel wat sneller! Woensdag avond zijn we uit geweest (ook) alvast voor Marleen haar verjaardag, dit was namelijk donderdag. We hebben het goed gevierd en de donderdag hebben we het met Sanne en Floor nog goed nagevierd met een ontbijtje in de straat.
In de middag heb ik weer les gegeven en 's avonds zijn we met alle huisgenoten uit eten geweest bij de Italiaan voor Marleen haar verjaardag. Dit was erg gezellig en heb een heerlijke pizza op. In de avond hebben we nog een poging gedaan om mee te doen met beerpong en zijn we nog wat gaan drinken in de straat.
Op vrijdag moest ik weer vroeg op om les te geven in het ziekenhuis. Dit was de laatste les voor de praktijk examens, dus alle computers waren bezet. Omdat ik zelfs verpleegkundigen weg moest sturen ben ik de hele ochtend gebleven, zodat iedereen de kans had om de theorie toets te maken. In de middag heb ik met Marleen, Floor en Sanne een hike op de Tafelberg gedaan. Sanne had namelijk verteld dat ze eerder een leuke route had gedaan en het was heerlijk weer, dus we hadden er zin in! Maar na een uur lopen bleken we opeens een ander pad gevolgd te zien, wat dus niet de bedoeling was. Op een gegeven moment hielt het pad ook op en moesten we klimmend verder de berg op. Dit was nogal een uitdaging en erg avontuurlijk. We hebben het tot de helft van de berg gered en daar maar genoten van het uitzicht. Naar beneden was nog spannender, omdat we best wat keren moesten springen en er nogal wat losse stenen lagen. Maar we hadden het overleefd en zijn in de avond weer gezellig naar de Hout Bay Market geweest om te eten.
Op zaterdag heb ik nog aan het project gezeten in de ochtend en in de middag met Marleen en Floor naar Chapman's Peak geweest. Je hebt ook de Cheapman's Peak drive, dit is een prachtige route langs de zee richting Noordhoek. Deze hebben we deels gelopen, en door Marleen die het te ver vond en de auto terug ging halen, gelukkig verder gereden. Door alle branden die in dit gebied zijn geweest kwamen we erachter dat de officiële wandel paden gesloten waren.. Dit was flink balen, maar via huisgenoten wisten we dat je nog wel de berg op kon. Gelukkig vonden we een onofficiële route en zijn we alsnog boven gekomen. Het begin ging alleen heeeel langzaam omhoog, dus hebben we er wel 5 uur over gedaan om naar boven te gaan en weer naar beneden. Het uitzicht boven op de berg was wel prachtig en het dus zeker waard. In de avond was ik zo versleten dat ik heb gewacht tot Antoine en Simone terug waren van hun road trip, en ben daarna lekker op tijd naar bed gegaan. Op de luie zondag zijn we naar een groot park, 20 minuutjes rijden van ons gegaan. We waren nog nooit in die buurt geweest en toen we aankwamen snapte we dit ook wel gelijk. Blijkbaar waren we naar een moslim buurt gegaan en vielen we toch wel een beetje op in onze korte broekje en bikini’s. Maar toch een heerlijk relaxte ochtend en middag gehad. Eind middag zijn we naar huis gegaan en hebben we inkopen gedaan om een heerlijke braai te houden.
En daar brak alweer een nieuwe week aan. Dit keer moesten we in de ochtend laptops ophalen van het bedrijf waar we ons project voor uitvoeren. Deze hadden we namelijk die middag al nodig om de eerste praktijk examens in het ziekenhuis mee af te nemen. De examens begonnen al in de vroege middag en aangezien er best een aantal verpleegkundigen in de afgelopen 2 maanden geslaagd waren, verwachten we ook wel een drukte. Jammer genoeg zijn er in de hele middag maar in totaal 8 verpleegkundigen geweest. Het was wel erg leuk om te doen! Het grootste deel van de verpleegkundigen moet het praktijk examen BLS (Basic Life Support/ eerste hulp) afleggen. Hiervoor hebben we een speciaal lokaal gehuurd in het ziekenhuis waar levensechte poppen liggen en AED’s om reanimatie toe te passen. Het is de bedoeling dat de verpleegkundigen in duo’s laten zien wat hun zouden doen in een situatie waar ze iemand bewusteloos op de grond aantreffen. Dit bracht wel gelijk hele grappig en leuke situaties op. Sommige verpleegkundigen gaan namelijk helemaal op in hun acteerwerk en ‘bellen’ in paniek de ambulance op, terwijl de ander met volle enthousiasme begint te reanimeren. Verder hebben we ook nog het examen IV therapy (intraveneus injecteren). Dit gaat met behulp van nep armen en bloed, net als in Nederland eigenlijk. Hier heeft Antoine zich dan ook het meeste mee bezig gehouden.
Op dinsdag gingen we weer met frisse moed naar het ziekenhuis, maar helaas maar 7 verpleegkundigen kwamen er opdagen.. MAAAAR jawel op woensdag was het toch echt waar, erg druk! In totaal zijn er meer als 35 verpleegkundigen komen opdagen en zijn we de hele middag druk bezig geweest met examens af nemen. Hierdoor ging de tijd lekker snel en waren we allemaal super blij met de resultaten. In de avond hadden we weer een geluk, want het was tijd voor load shedding. Dit hadden we namelijk al een paar dagen niet gehad! We waren bijna klaar met couscous maken toen dit gebeurde, maar gelukkig blijven de pitten hier nog wel even heet dus was het niet allemaal rouw. Gezellig heel de avond in het donker gezeten met kaarsjes en een koude douche gehad. De volgende ochtend heb ik lekker uitgebreid hardgelopen en zijn we na een productieve ochtend schoolwerk, lekker gaan shoppen in de outlet! Hier ben ik goed geslaagd met nieuwe schoenen, broeken en shirtjes. In de avond hebben we lekker met zijn allen pasta op en zijn ’s avonds gaan stappen. Dit was een geslaagde avond tot in de vroege uurtjes.. Vrijdag hebben we daarom ook uitgebreid uitgeslapen en hadden we ’s middags een afspraak om naar een kindertehuis te gaan. Dit is een erg bekend huis hier, het Sint Josephs Home, en is voor kinderen met een chronische ziekte. Toen we aankwamen bleek het gigantisch te zijn en waren ze bezig met renoveren. Er was een slaap/ leef gebouw en een school. Op deze school wordt er ook aan chronisch zieke kinderen les gegeven die nog thuis wonen. De kinderen zijn in verschillende groepen ingedeeld, ook naar leeftijd. Er is een groep kinderen met HIV, vaak zijn ze ook wees. Verder is er een groep met chronische nier- of hartziektes en diabetes. Daarnaast hebben we een rondleiding gehad op de groep met verstandelijk- en lichamelijk gehandicapten kinderen. We hebben hier ook verschillende heftige verhalen gehoord en verminkingen gezien. Twee van deze kinderen waren van top tot teen verbrand, omdat ze als baby vast hadden gezeten in een brandende hut in een sloppenwijk. De moeder was een alcoholist en met haar sigaret in de hand in slaap gevallen. Omdat ze nog een baby waren en de huid helemaal verbrand is, moeten deze kinderen elk jaar een pijnlijke huidtransplantatie ondergaan. Gelukkig hebben ze hier wel sponsors voor, zodat het betaald kan worden.
We zijn ook nog een tijd in de groep met kinderen t/m 4 jaar geweest met HIV. Gelijk toen we binnen kwamen klampten allemaal kindjes zich vast aan onze benen. Ze wilden graag opgetild worden, vonden alles interessant wat je bij je had en waren dol op knuffelen. Ik heb nog nooit kindjes zo blij gezien met een stukje banaan en een tekenfilmpje. Ze vonden het geweldig om op je schoot te zitten en bij mij vonden ze mijn ketting en armbandjes vooral reuze interessant. Ik heb een jongetje nog de fles mogen geven, die hij trouwens met veel tegenzin leeg dronk. Toen we weggingen kreeg ik nog een dikke kus van al die schatjes. Het liefst had ik er een paar in mijn tas mee naar huis genomen! Alle kinderen slapen in grote zalen, zelfs de oudere kinderen boven de 12, waar ze eigenlijk geen privacy hebben. De bedden staan een halve meter van elkaar af en door de verbouwing slapen er ook baby’s in de zalen van de oudere kinderen. Toen we hier binnen kwamen lag er al eentje te huilen. De verpleegkundige gaf aan dat het waarschijnlijk hielp om hem op te tillen. Nou en of dit waar was! Hij hielt gelijk op en nam ons met grote ogen allemaal goed in zich op. Helaas was onze middag in het Sint Josephs Home voor mijn gevoel veel te snel voorbij, maar het was super leuk om mee te maken. Laat in de avond kregen we thuis weer een leuke verassing, geen elektriciteit! Dit keer geen load shedding, maar waren de koperen kabels uit de energiemast gestolen.
De volgende ochtend was het nog steeds niet opgelost, dus na het hardlopen weer lekker een koude douche. Begin middag ben ik met Simone en Antoine naar Bo-Kaap geweest. Dit is een moslim buurt dichtbij het centrum met allemaal gekleurde huisjes. We zijn ook nog even in het museum geweest. Dit was half af, dus hier waren we snel doorheen. Zo bleef er meer tijd over om te winkelen in Waterfront! We zijn begonnen met ijs eten en kregen door het lekkere weer het goede idee om een boottochtje te maken. Genoeg bootjes in de haven, dus we zijn er bij een ingestapt en een lekker tochtje gemaakt. De rest van de middag hebben we nog wat gewinkeld en zijn daarna gezellig wat gaan eten. Ik had een nogal aparte pizza met peer, karamel en brie, maar hij was heerlijk! Toen we ’s avonds thuis kwamen konden we de straat niet in door allemaal brandweer mannen en auto’s.. En ja hoor wat was er vanavond.. Brand in de stroom mast! Gezellig, weer geen stroom dus. Dit was wel de reden om met al onze mobieltjes en opladers bij een cafeetje in de straat te gaan zitten met een wijntje en een gezellig potje scrabble. Geen late avond namelijk dit keer, omdat we morgen vroeg uit te veren moesten voor de kerk!
We waren door een verpleegkundige uit het ziekenhuis uitgenodigd om een dag met haar door te brengen. We hadden ’s ochtends vroeg afgesproken om mee te gaan naar de kerk. Eenmaal aangekomen in haar (achter)buurt bleek dit bij haar thuis te zijn. In de buurt werd er namelijk geen geld meer door de overheid gegeven om de kerken te onderhouden. Gelukkig had ze wel een grote huiskamer, dus genoeg plek voor een groepje buurtbewoners. Het begon met voorstellen en hierna gingen we zingen en klappen. Hier dacht ik nog ‘woh dit is een leuke kerkdienst en gezellige liedjes’. Dit verdween echter al snel toen een vrouw achter met steeds ‘Jezus’ begon te gillen en rare, onverstaanbare zinnen begon te roepen. Ze leek de vrouw naast haar aangestoken te hebben met haar gedrag, want die begon ook te trillen/roepen/kwijlen.. Stonden wij daar vrolijk door te zingen en te klappen, de rest van de groep leek het namelijk niet bijzonder te vinden. Dit ging door tot de vrouw voor ons van haar stoel opstond en met haar armen wijd ging staan. Het meisje naast haar die een baby vast hielt stond snel op en ging aan de zijkant staan. Dit vond ik al vreemd en ja hoor, ze liet zich zonder pardon opeens achterover vallen. Daar lag ze dan, half op haar stoel en onze voeten. Snel trokken we de rest van de stoelen weg en maakte we wat ruimte. Dit was alleen nogal moeilijk, omdat de twee vrouwen achter ons nog aan het trillen/shaken/roepen waren. Allemaal heel bijzonder, maar ik was blij toen ze gekalmeerd werden door onze collega verpleegkundigen. Dit kreeg ze voor elkaar door wat te wrijven met oliën en fluisteren. Vervolgens gingen we nog wat stukken uit de bijbel lezen, half Afrikaans en Engels, zodat dit ook moeilijk te volgen was. Gelukkig duurde het niet de hele ochtend en gingen we daarna gezellig met de verloofde van de verpleegkundige en haar dochter naar een markt. Dit was in Muizenberg en lag erg mooi aan het strand. Hier zijn we goed geslaagd voor souvenirtjes en hebben nog wat Afrikaanse lekkernijen geproefd. Vervolgens reden we een uurtje door naar Gordon’s Bay waar we heerlijk ijs op hebben en bij de haven zijn gaan kijken. Hier werd onze collega gebeld door haar familie, omdat we eigenlijk ook nog naar een verjaardags lunch van haar nichtje zouden gaan. Echter was het al 4 uur en was de lunch al wat laat. Hier antwoorde ze leuk op dat we onderweg waren (terwijl het terug nog ruim een uur rijden was!). Maar dit maakte niet uit en ze nam ons nog naar een ander mooi uitkijk punt, waarna we op ons dode gemak naar haar familie reden. Hier kwamen we om half 6 binnen kakken en kregen ze ook wat leuke opmerkingen naar hun hoofd. Het eten was snel klaar en de uitgehongerde familie viel ook snel aan. Ik kreeg tijdens het eten een leuke uitleg over wat ik nu eigenlijk aan het eten was. Ik weet niet of hier zo blij mee was, het ging namelijk om schapen magen en poten. En wat stoofpotjes met van alles en nog wat erin, maar ik heb alles op en het was heerlijk. Uiteindelijk is het dus nog een super leuke en leerzame dag geweest! Deze week zal ik in mijn volgende blog wel beschrijven, anders wordt het wel heel erg lang! Leuk dat je gelezen hebt en tot mijn volgende verhaal (:
Op zondag was het weer heerlijk weer en ben ik met Simone gaan hardlopen bij het strand en het Greenpoint park. Dit is een park naast het strand met allemaal sport toestellen. We hebben gelijk avond eten bij een lekker restaurantje gehaald en zijn in de middag gaan scrabbelen bij een cafeetje in de straat. In de avond ben ik met Twan naar de film Avangers gegaan!
Maandag zijn we begonnen met een vroege vergadering waar de verdere plannen met alle managers werden besproken. Dit was ook de dag dat Antoine en Simone lekker een weekje op vakantie gingen. Terwijl hun smiddags hun laatste dingetjes gingen inpakken ben ik lekker gaan hardlopen naar Devil's Peak. Dit is een berg dicht bij ons huis die je een stuk op kan rennen en dan heb je prachtig uitzicht!
De volgende dag heb ik aan het projectverslag gewerkt en in de middag nog les gegeven. Na de les ben ik met wat huisgenoten weer Devil's Peak op gerend. Op woensdag heb ik dubbele lessen gegeven, dus mijn dag was hierdoor al aardig gevuld. Het werd deze week ook opeens opvallend druk, omdat de week hierna de praktijk examens zullen plaatsvinden. Als ze de theorie op de computer niet afronden, mogen ze hier niet aan deelnemen. Dus iedereen voelde opeens de druk, zodat ik de hele week vol zat. Wat ook wel weer leuk is, want zo gaat de tijd wel wat sneller! Woensdag avond zijn we uit geweest (ook) alvast voor Marleen haar verjaardag, dit was namelijk donderdag. We hebben het goed gevierd en de donderdag hebben we het met Sanne en Floor nog goed nagevierd met een ontbijtje in de straat.
In de middag heb ik weer les gegeven en 's avonds zijn we met alle huisgenoten uit eten geweest bij de Italiaan voor Marleen haar verjaardag. Dit was erg gezellig en heb een heerlijke pizza op. In de avond hebben we nog een poging gedaan om mee te doen met beerpong en zijn we nog wat gaan drinken in de straat.
Op vrijdag moest ik weer vroeg op om les te geven in het ziekenhuis. Dit was de laatste les voor de praktijk examens, dus alle computers waren bezet. Omdat ik zelfs verpleegkundigen weg moest sturen ben ik de hele ochtend gebleven, zodat iedereen de kans had om de theorie toets te maken. In de middag heb ik met Marleen, Floor en Sanne een hike op de Tafelberg gedaan. Sanne had namelijk verteld dat ze eerder een leuke route had gedaan en het was heerlijk weer, dus we hadden er zin in! Maar na een uur lopen bleken we opeens een ander pad gevolgd te zien, wat dus niet de bedoeling was. Op een gegeven moment hielt het pad ook op en moesten we klimmend verder de berg op. Dit was nogal een uitdaging en erg avontuurlijk. We hebben het tot de helft van de berg gered en daar maar genoten van het uitzicht. Naar beneden was nog spannender, omdat we best wat keren moesten springen en er nogal wat losse stenen lagen. Maar we hadden het overleefd en zijn in de avond weer gezellig naar de Hout Bay Market geweest om te eten.
Op zaterdag heb ik nog aan het project gezeten in de ochtend en in de middag met Marleen en Floor naar Chapman's Peak geweest. Je hebt ook de Cheapman's Peak drive, dit is een prachtige route langs de zee richting Noordhoek. Deze hebben we deels gelopen, en door Marleen die het te ver vond en de auto terug ging halen, gelukkig verder gereden. Door alle branden die in dit gebied zijn geweest kwamen we erachter dat de officiële wandel paden gesloten waren.. Dit was flink balen, maar via huisgenoten wisten we dat je nog wel de berg op kon. Gelukkig vonden we een onofficiële route en zijn we alsnog boven gekomen. Het begin ging alleen heeeel langzaam omhoog, dus hebben we er wel 5 uur over gedaan om naar boven te gaan en weer naar beneden. Het uitzicht boven op de berg was wel prachtig en het dus zeker waard. In de avond was ik zo versleten dat ik heb gewacht tot Antoine en Simone terug waren van hun road trip, en ben daarna lekker op tijd naar bed gegaan. Op de luie zondag zijn we naar een groot park, 20 minuutjes rijden van ons gegaan. We waren nog nooit in die buurt geweest en toen we aankwamen snapte we dit ook wel gelijk. Blijkbaar waren we naar een moslim buurt gegaan en vielen we toch wel een beetje op in onze korte broekje en bikini’s. Maar toch een heerlijk relaxte ochtend en middag gehad. Eind middag zijn we naar huis gegaan en hebben we inkopen gedaan om een heerlijke braai te houden.
En daar brak alweer een nieuwe week aan. Dit keer moesten we in de ochtend laptops ophalen van het bedrijf waar we ons project voor uitvoeren. Deze hadden we namelijk die middag al nodig om de eerste praktijk examens in het ziekenhuis mee af te nemen. De examens begonnen al in de vroege middag en aangezien er best een aantal verpleegkundigen in de afgelopen 2 maanden geslaagd waren, verwachten we ook wel een drukte. Jammer genoeg zijn er in de hele middag maar in totaal 8 verpleegkundigen geweest. Het was wel erg leuk om te doen! Het grootste deel van de verpleegkundigen moet het praktijk examen BLS (Basic Life Support/ eerste hulp) afleggen. Hiervoor hebben we een speciaal lokaal gehuurd in het ziekenhuis waar levensechte poppen liggen en AED’s om reanimatie toe te passen. Het is de bedoeling dat de verpleegkundigen in duo’s laten zien wat hun zouden doen in een situatie waar ze iemand bewusteloos op de grond aantreffen. Dit bracht wel gelijk hele grappig en leuke situaties op. Sommige verpleegkundigen gaan namelijk helemaal op in hun acteerwerk en ‘bellen’ in paniek de ambulance op, terwijl de ander met volle enthousiasme begint te reanimeren. Verder hebben we ook nog het examen IV therapy (intraveneus injecteren). Dit gaat met behulp van nep armen en bloed, net als in Nederland eigenlijk. Hier heeft Antoine zich dan ook het meeste mee bezig gehouden.
Op dinsdag gingen we weer met frisse moed naar het ziekenhuis, maar helaas maar 7 verpleegkundigen kwamen er opdagen.. MAAAAR jawel op woensdag was het toch echt waar, erg druk! In totaal zijn er meer als 35 verpleegkundigen komen opdagen en zijn we de hele middag druk bezig geweest met examens af nemen. Hierdoor ging de tijd lekker snel en waren we allemaal super blij met de resultaten. In de avond hadden we weer een geluk, want het was tijd voor load shedding. Dit hadden we namelijk al een paar dagen niet gehad! We waren bijna klaar met couscous maken toen dit gebeurde, maar gelukkig blijven de pitten hier nog wel even heet dus was het niet allemaal rouw. Gezellig heel de avond in het donker gezeten met kaarsjes en een koude douche gehad. De volgende ochtend heb ik lekker uitgebreid hardgelopen en zijn we na een productieve ochtend schoolwerk, lekker gaan shoppen in de outlet! Hier ben ik goed geslaagd met nieuwe schoenen, broeken en shirtjes. In de avond hebben we lekker met zijn allen pasta op en zijn ’s avonds gaan stappen. Dit was een geslaagde avond tot in de vroege uurtjes.. Vrijdag hebben we daarom ook uitgebreid uitgeslapen en hadden we ’s middags een afspraak om naar een kindertehuis te gaan. Dit is een erg bekend huis hier, het Sint Josephs Home, en is voor kinderen met een chronische ziekte. Toen we aankwamen bleek het gigantisch te zijn en waren ze bezig met renoveren. Er was een slaap/ leef gebouw en een school. Op deze school wordt er ook aan chronisch zieke kinderen les gegeven die nog thuis wonen. De kinderen zijn in verschillende groepen ingedeeld, ook naar leeftijd. Er is een groep kinderen met HIV, vaak zijn ze ook wees. Verder is er een groep met chronische nier- of hartziektes en diabetes. Daarnaast hebben we een rondleiding gehad op de groep met verstandelijk- en lichamelijk gehandicapten kinderen. We hebben hier ook verschillende heftige verhalen gehoord en verminkingen gezien. Twee van deze kinderen waren van top tot teen verbrand, omdat ze als baby vast hadden gezeten in een brandende hut in een sloppenwijk. De moeder was een alcoholist en met haar sigaret in de hand in slaap gevallen. Omdat ze nog een baby waren en de huid helemaal verbrand is, moeten deze kinderen elk jaar een pijnlijke huidtransplantatie ondergaan. Gelukkig hebben ze hier wel sponsors voor, zodat het betaald kan worden.
We zijn ook nog een tijd in de groep met kinderen t/m 4 jaar geweest met HIV. Gelijk toen we binnen kwamen klampten allemaal kindjes zich vast aan onze benen. Ze wilden graag opgetild worden, vonden alles interessant wat je bij je had en waren dol op knuffelen. Ik heb nog nooit kindjes zo blij gezien met een stukje banaan en een tekenfilmpje. Ze vonden het geweldig om op je schoot te zitten en bij mij vonden ze mijn ketting en armbandjes vooral reuze interessant. Ik heb een jongetje nog de fles mogen geven, die hij trouwens met veel tegenzin leeg dronk. Toen we weggingen kreeg ik nog een dikke kus van al die schatjes. Het liefst had ik er een paar in mijn tas mee naar huis genomen! Alle kinderen slapen in grote zalen, zelfs de oudere kinderen boven de 12, waar ze eigenlijk geen privacy hebben. De bedden staan een halve meter van elkaar af en door de verbouwing slapen er ook baby’s in de zalen van de oudere kinderen. Toen we hier binnen kwamen lag er al eentje te huilen. De verpleegkundige gaf aan dat het waarschijnlijk hielp om hem op te tillen. Nou en of dit waar was! Hij hielt gelijk op en nam ons met grote ogen allemaal goed in zich op. Helaas was onze middag in het Sint Josephs Home voor mijn gevoel veel te snel voorbij, maar het was super leuk om mee te maken. Laat in de avond kregen we thuis weer een leuke verassing, geen elektriciteit! Dit keer geen load shedding, maar waren de koperen kabels uit de energiemast gestolen.
De volgende ochtend was het nog steeds niet opgelost, dus na het hardlopen weer lekker een koude douche. Begin middag ben ik met Simone en Antoine naar Bo-Kaap geweest. Dit is een moslim buurt dichtbij het centrum met allemaal gekleurde huisjes. We zijn ook nog even in het museum geweest. Dit was half af, dus hier waren we snel doorheen. Zo bleef er meer tijd over om te winkelen in Waterfront! We zijn begonnen met ijs eten en kregen door het lekkere weer het goede idee om een boottochtje te maken. Genoeg bootjes in de haven, dus we zijn er bij een ingestapt en een lekker tochtje gemaakt. De rest van de middag hebben we nog wat gewinkeld en zijn daarna gezellig wat gaan eten. Ik had een nogal aparte pizza met peer, karamel en brie, maar hij was heerlijk! Toen we ’s avonds thuis kwamen konden we de straat niet in door allemaal brandweer mannen en auto’s.. En ja hoor wat was er vanavond.. Brand in de stroom mast! Gezellig, weer geen stroom dus. Dit was wel de reden om met al onze mobieltjes en opladers bij een cafeetje in de straat te gaan zitten met een wijntje en een gezellig potje scrabble. Geen late avond namelijk dit keer, omdat we morgen vroeg uit te veren moesten voor de kerk!
We waren door een verpleegkundige uit het ziekenhuis uitgenodigd om een dag met haar door te brengen. We hadden ’s ochtends vroeg afgesproken om mee te gaan naar de kerk. Eenmaal aangekomen in haar (achter)buurt bleek dit bij haar thuis te zijn. In de buurt werd er namelijk geen geld meer door de overheid gegeven om de kerken te onderhouden. Gelukkig had ze wel een grote huiskamer, dus genoeg plek voor een groepje buurtbewoners. Het begon met voorstellen en hierna gingen we zingen en klappen. Hier dacht ik nog ‘woh dit is een leuke kerkdienst en gezellige liedjes’. Dit verdween echter al snel toen een vrouw achter met steeds ‘Jezus’ begon te gillen en rare, onverstaanbare zinnen begon te roepen. Ze leek de vrouw naast haar aangestoken te hebben met haar gedrag, want die begon ook te trillen/roepen/kwijlen.. Stonden wij daar vrolijk door te zingen en te klappen, de rest van de groep leek het namelijk niet bijzonder te vinden. Dit ging door tot de vrouw voor ons van haar stoel opstond en met haar armen wijd ging staan. Het meisje naast haar die een baby vast hielt stond snel op en ging aan de zijkant staan. Dit vond ik al vreemd en ja hoor, ze liet zich zonder pardon opeens achterover vallen. Daar lag ze dan, half op haar stoel en onze voeten. Snel trokken we de rest van de stoelen weg en maakte we wat ruimte. Dit was alleen nogal moeilijk, omdat de twee vrouwen achter ons nog aan het trillen/shaken/roepen waren. Allemaal heel bijzonder, maar ik was blij toen ze gekalmeerd werden door onze collega verpleegkundigen. Dit kreeg ze voor elkaar door wat te wrijven met oliën en fluisteren. Vervolgens gingen we nog wat stukken uit de bijbel lezen, half Afrikaans en Engels, zodat dit ook moeilijk te volgen was. Gelukkig duurde het niet de hele ochtend en gingen we daarna gezellig met de verloofde van de verpleegkundige en haar dochter naar een markt. Dit was in Muizenberg en lag erg mooi aan het strand. Hier zijn we goed geslaagd voor souvenirtjes en hebben nog wat Afrikaanse lekkernijen geproefd. Vervolgens reden we een uurtje door naar Gordon’s Bay waar we heerlijk ijs op hebben en bij de haven zijn gaan kijken. Hier werd onze collega gebeld door haar familie, omdat we eigenlijk ook nog naar een verjaardags lunch van haar nichtje zouden gaan. Echter was het al 4 uur en was de lunch al wat laat. Hier antwoorde ze leuk op dat we onderweg waren (terwijl het terug nog ruim een uur rijden was!). Maar dit maakte niet uit en ze nam ons nog naar een ander mooi uitkijk punt, waarna we op ons dode gemak naar haar familie reden. Hier kwamen we om half 6 binnen kakken en kregen ze ook wat leuke opmerkingen naar hun hoofd. Het eten was snel klaar en de uitgehongerde familie viel ook snel aan. Ik kreeg tijdens het eten een leuke uitleg over wat ik nu eigenlijk aan het eten was. Ik weet niet of hier zo blij mee was, het ging namelijk om schapen magen en poten. En wat stoofpotjes met van alles en nog wat erin, maar ik heb alles op en het was heerlijk. Uiteindelijk is het dus nog een super leuke en leerzame dag geweest! Deze week zal ik in mijn volgende blog wel beschrijven, anders wordt het wel heel erg lang! Leuk dat je gelezen hebt en tot mijn volgende verhaal (:
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
